Ficool

Kader-i Keder

Epidemia
7
chs / week
The average realized release rate over the past 30 days is 7 chs / week.
--
NOT RATINGS
90
Views
VIEW MORE

Chapter 1 - 1. Gün: İlk Tanışma?

(Tarih:???)

Güneş ışığının güzelliği insanların gününe gün katıyor, kuşlar gökyüzünde hayatı yaşıyor, hava ne yaz kadar sıcak kış kadar soğuk değil; huzur verici iç ısıtan türden seviyede duruyor öyleki havada tek bir bulut bile yok ama.....

-TANRI AŞKINA NEDEN ZİNDANIN BİRİNDEYİM? Havayı bilmemin tek sebebi 5 dakika öncesine kadar dışarda taşın birinin üstünde oturuyor olmamdı ama niyeyse piçin teki geldi, dövdü, kaçırdı, buraya koyd-

Adam cümlesini bitiremeden hafif ama heryerini kaplayan bir zırh içinde kocaman bir herif, gri taşlardan yapılmış kırılmaya hazır sütunlarla ayakta zar zor duran o boktan zindana girdi

"Gırgır yapma kocaman yer zaten, üstüne senin sesinin yankısını çekmeklemi uğraşacam"

Kaçırılan adamın gözleri o anda merakla fal taşı gibi açıldı

+SEN KİMSİN BE OLUM!? Beni döven sen değildin (lavuk dehşet korkunç duruyor ama fenasal havalı harbiden yalan yok)

Zırhlı herif adamın olduğu zindanın parmaklıklarına yavaş adımlarla yürümeye başladı, adımları yavaş ama öylesine ağırdı ki zırhı adımlarıyla yere vurunca yer sarsılıyordu adeta.Yüksek ihtimalle zindandaki adam o anda öleceğini dahi düşünüyordu ki-

"Amaro, sen iyi bir adamsın hakkını veriyorum ama hayat böyledir; bazen bir anlık düşünce ve hareketler böylesine düzgün hayatları dahi boka döndürebilir bu konuda sana verebileceğim en iyi örnekte açıkçası sensin, zeki bir adamsın ama etrafında yaşananların ve kendinin farkına varamıyorsun"

Amaro, evet bu zindanda oturan tam o anda sefilce oturan kişinin adı buydu ama sanki kendi bunun farkında değilmişçesine bu cümleleri duyunca yüzünde şok olmuş gibi bir ifade oluştu; ilk başta kaşlarını salak gibi kaldırarak anlamaya çalışıyor gibi davrandı sonra gözlerini kısarak baktı ve yüzü sonunda durgun bir hale geldi ağır bir nefes verdi sanki.. pes etmiş gibi?

+Gerçekten bir an herşeyin düzgün olacağına içtenlikle inandım biliyormusun? Geri dönmek istedim, döndüm bile sandım ama herşey sonuca vardığında....döndüğüm yer yine senin karşın oldu

-Hı hı, tabi, evet evet öyle oldu ama ihtimal vermedin değil, bence bu kadar anlam yüklemeye gerek yok

+Bide 16 yaşında olup bunları duymayı denesene açıkçası..garip? Ne desem bile bilmiyorum, tek suçum yerden bir taş alıp denize atmaktı, kimin o taşa ne anlam yüklediğini nerden bilebilirdim

-Bilemezdin, bunun için seni suçlamıyorum ama dünyanın işleyişinin böyle olduğunu...en azından bizim dünyamızın böyle olduğunu anlayacak kadar olgunsun, insanlar bişey kaybettiğinde zarar gördüklerinde günah keçisi ararlar, tamamıyla masum olsan dahi, onlar kendi kayıplarının karşılığında birinin zarar gördüklerini görmeden rahat etmezler.

"Yolun sonu" diyorsun yani kısaca

-Eh yani malesef, senin gibi birini bukadar erken kaybetmek açıkçası üzücü Amaro gerçekten, iyi yerlere gelebilirdin şimdi izninle.....başlıyorum.

Zırh içindeki adam elini vücudunun yanlarından alarak aşağı savurmaya hazırlanıyormuşçasına yukarı kaldırmaya başladı, aralarındaki parmaklıkların onun için bir fark yaratmayacağı belliydi yani kısacası sonraki an itibariyle karşılaşacağı güç kendisinin asla ulaşamayacağı ve dayanamayacağı seviyede olacaktı

-..bir...

O an Amaro'nun kafasında bir ses yankılar içinde konuşmaya başladı

"böyle birşey hiç olmamış olsun istermiydin?"

(Ney?! Noluyor amk)

"bidaha asla yaşanmasın istiyormusun?"

-.....iki!.....

(ben?...anlamıyorum?)

"sonraki saniyede ölüceksin, ölmek mi istiyorsun?"

(ne? hayır tabiki neden ölmek istiyeyim ki?)

"kazanmak istiyormusun? yaşamak istiyormusun?"

(evet...yaniiii, heralde isterdim)

"sonraki saniyede üç* dediğinde öleceksin....cevap ver...İSTİYORMUSUN İSTEMİYORMUSUN?"

(istiyorum.)

"..."

Amaro o an sessizliği bozdu ve bağırdı bütün hayatı herşeyi buna bağlıymışçasına.....

-İSTİYORUM!! EVET İSTİYORUM!!

"o zaman daha söze gerek....yok."

Amaro için zaman adeta yavaşladı o kadar yavaşladıki karşısındaki adam nerdeyse donmuş gibiydi, kendisi bunun ölümden önceki son anları olduğunu düşünürken arkasından bir gölge belirdi

(noluyor lan!? o nasıl gölge amınakoyayım, arkamı dönmek istiyorum ama vücudum el vermiyor)

"Ne duruyorsun Amaro çıksana"

(Ama zindan kapalı ve hala önümde o adam duruyor)

"Amaro....şu anda. Ne o adam canlı, nede zindan kapalı"

Amaro şaşkınlıkla ayağı kalktı, şok olduğu belliydi ama kendisi sanki- sanki sadece komutları uyguluyormuşçasına zindanı açtı eli havada kalan ölü adamın yanında geçti gözünü dahi kırpmadan merdivenlerden çıkmaya devam etti.....5 dakikadır görmediği ama saatler gibi hissettiren güneşin ışığının içeriye vurmasını sağlayan açık kapıya yöneldi

(herşeyi yaşadım sanki hiçbirşey yaşamamış gibi hayatımın en uzun 5 dakikası geçti.. ama sonunda yine burdayım ve ışığı görüyorum.....5 dakika daha görsem bile yeterdi zaten ama bunları düşünmeye.....)

"Gerek yok Amaro, artık bunları düşünmeye gerek yok"

+Yüzüne bakmak için arkamı dönmeye korkuyorum açıkçası, çokta huzur verici bir sesin yok reis

-Benim adım Faust ####### , sen sorma diye az çok bilgilendirme yapayım, 15 yaşındayım,seni başka bir amaç için kullanmayacağım, zarar yok, kendi çıkarım yok, seni bir yerden bulup gözüme kestirmedim sadece burdan geçiyordum, ayrıca o adamı öldürdüğüm için kusura bakma ama durum biraz aceleye geldi açıkçası. Bence şimdi rahatça arkanı dönebilecek kadar iyi tanıyorsun beni

+Bunların hepsi sırf benden 1 yaş küçük birinin keyfinden dolayı olamaz, sebebin olmalı iyi kötü değil belki sadece nötr dür ama kesinlikle var

-Zırhı adamın dediği gibi sende ışık var, çok daha ileriye gidebilirsin, bende bunu görmek istiyorum

+Yanii? Sonuç? açıkçası anlamadım

-Hızlı olabilir, belki anlamsız gelebilir,yeterince kendimi kanıtladığımı düşünüyorum ve daha iyi seçeneğin olduğunuda sanmıyorum, kardeşim ol Amaro, soy adımı al, ailem ol, bende senin ailen olayım, ebeveynlerini kaybettiğini biliyorum, yanımda kal, sana bakayım, büyüteyim, gerekirse besleyeyim, aynı çatıda olalım.

O an ne desem bilemedim, tanımadığım ama hayatımı kurtaran benden küçük bir çocuk, ama boyu çoktan 1.85 var galiba, kabul edicekmiyim? Açıkçası başkası benim durumumu izliyor olsa, böyle düşünmemi bile garipserdi tanımadığım lavuğun teki, reddetmeliyim gibi düşünürlerdi heralde ama şöyle anlatayım; yaşamadan bilemezsiniz, siz hissedemezsiniz ama bu çocuk benim için parlıyor, sözleri içimi ısıtıyordu, ahhhh en son ne zaman bu kadar huzurlu hissettim....

"TAMAM ULAN!! Bundan böyle bende ailenden olacağım, neden bilmiyorum ama tek değilmişim gibi hissediyorum"

-Mükemmel.

.....

.....

"İşte onunla böyle tanıştım."