"คุณอิศราเคยล่องแพยางหรือเปล่าครับ" วิษณุหันมาถามอิศราหลังจากที่วรุฒม์เล่าเรื่องน้ำตกให้ฟังว่าการไปเที่ยวชมน้ำตกครั้งนี้เป็นการ'อุ่นเครื่อง' ในการไปเที่ยวน้ำตกอีกแห่งที่อยู่ลึกเข้าไปในป่าและมีวิธีเดินทางเข้าไปถึงได้เพียงทางเดียวคือถ่อแพเข้าไป
"ไม่เคยครับ" อิศราตอบไปตามตรง "ภีร์ช่ำชองมากกว่า พายเรือเก่ง เขาชอบกีฬาทางน้ำ"
ภีรวัสที่นั่งสิ่งมาตลอดทางสะดุ้ง หันขวับไปมองเพื่อนเพราะโดนอิศราจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว
...อิศราจะมาไม้ไหนกันนี่ ก็รู้อยู่ว่าเขาว่ายน้ำไม่เป็น...
"เอ่อ ก็พอพายได้ครับ ไม่เก่งนักหรอก ถ้าน้ำเชี่ยวก็ไม่ไหวเหมือนกัน ผมไม่คุ้นกับแพยาง ถนัดแต่เรือแคนู" ภีรวัสออกตัว
"พายไม่ยากหรอกหรอก น้ำก็ไม่เชี่ยวจนน่ากลัว ที่สำคัญ มีคนเก่งอยู่ด้วยทั้งคน" วิษณุตอบยิ้มๆ แล้วชี้ไปยังวรุฒม์
"วิษณุก็เก่งครับ" วรุฒม์ตอบ
"วรุฒม์ผ่านการล่องแก่งระดับยากที่สุดของแม่น้ำหลายสายมาหลายประเทศ ปีนเขาก็เยี่ยม ไว้ว่างๆ ชวนกันไปปีนเขาก็ได้" วิษณุยังพยายามชวนไปเที่ยว
"ดีครับ น่าสนใจ" ภีรวัสรีบตอบ "ผมชอบปีนเขา อิศราก็ชอบเป็นชีวิตจิตใจ"
...ไอ้บ้า...อิศราทำปากขมุบขมิบใส่ภีรวัสเพราะฝ่ายนั้นรู้ดีว่าเขากลัวความสูง
"ดีเลยครับ" วิษณุหันมายิ้มให้อิศรา "ถ้ายังงั้นช่วงวันหยุดยาวสามวัน เราเข้าป่าไปแคมป์ปิ้งดีไหมครับ แล้วปิดท้ายด้วยการปีนเขา อ้อ โรยตัวลงไปชะง่อนผาดูพระอาทิตย์ตกดินด้วย ผมรู้จักที่หนึ่ง วิวสวยมาก ผมรับประกันว่าคุณอิศราจะต้องชอบ"
...ต้องช๊อคแน่ๆ สิไม่ว่า...
อิศรายิ้มแหยๆ ยังไม่กล้าปฏิเสธเพราะกลัวเสียคะแนน วรุฒม์หันมายิ้มแล้วพูดว่าเห็นด้วย
"ชอบเที่ยวกันจังเลยนะครับ" อิศราพูดยิ้มๆ หันไปมองวรุฒม์กับวิษณุสลับไปมา แล้วแอบถลึงตาใส่ภีรวัสที่นั่งทำหน้ายิ้มๆ ก่อนจะพูดว่า "พอเที่ยวปีนเขาเสร็จ คราวถัดไป ไปล่องแก่งน้ำเชี่ยวๆ กันดีไหมครับ คราวนี้ได้ผจญภัยครบทุกรูปแบบ"
...อย่าหวังว่าภีรวัสจะหวั่นนะอิศรา รู้ว่าเพื่อนไม่ถูกกับน้ำ จะมาชวนให้ล่องแก่ง กะจะทำให้เราขายหน้าวรุฒม์ละสิ...
ภีรวัสสบตาอิศรา สื่อสารกันเงียบๆ แบบที่เขาทั้งสองคนเท่านั้นที่เข้าใจกันและกัน
...จ้างให้ก็ทำให้เขาปีนเขาไม่ได้หรอก หัวเด็ดตีนขาดอิศราก็ไม่ยอมขาสั่นแขนสั่นแล้วกลายเป็นอัมภาตต่อหน้าวรุฒม์เด็ดขาด เสียคะแนนหมด...
...แล้วทำไมสองคนนี้ชอบเล่นอะไรกันโลดโผนนักนะ เฮ้อ ชอบทหารมันต้องเสี่ยงแบบนี้หรือนี่...
"เอ๊ะ เป็นทหารนี่ได้โดดร่มหรือเปล่าครับ" ภีรวัสเปลี่ยนเรื่อง ตั้งใจล้ออิศราเล่นให้รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ
"ภีร์" อิศราทำเสียงปรามเพื่อน
"แชมป์ดิ่งพสุธาตัวจริงอยู่นี่แล้วครับคุณภีรวัส" วิษณุตบไหล่วรุฒม์
"อยากโดดร่ม" ภีรวัสพูดเบาๆ แล้วหันไปมองอิศราช้าๆ "นะอิศนะ คิดถึงตอนที่เราไปเที่ยวนิวซีแลนด์แล้วคิดถึงตอนที่อิศชวนเราไปโดดบันจี้จัมพ์ โดดร่มคงสนุกกว่าบันจีจัมพ์แน่ๆ เลย"
อิศรายิ้มอย่างเยือกเย็น แล้วตอบเพื่อนเบาๆ เช่นกัน "ใช่ ไว้ว่างๆ ชวนผู้พันไปโดดร่มกัน แล้วต่อด้วยไปดำน้ำลึกที่สิมิลัน นะภีร์นะ" อิศรากับภีรวัสพากันไปไกลเรื่อยๆ
วิษณุหัวเราะชอบใจที่ทั้งสองหนุ่มชอบการผจญภัยแบบเขากับเพื่อน วรุฒม์ไม่พูดอะไร เอาแต่อมยิ้ม แล้วหันไปสนใจกับการขับรถ แต่เขาแอบสังเกตเห็นแววตาของภีรวัสและอิศราที่มองกันแล้วก็อดสงสัยไม่ได้
...สองคนนี้คุยกันแปลกๆ...
ภีรวัสและอิศราโบกมือให้นายทหารทั้งสอง รอจนรถของวรุฒม์ลับตาไปแล้วจึงหันมาเผชิญหน้ากัน
"แกจะเอายังไงวะภีร์ ก็รู้อยู่ว่าเพื่อนกลัวความสูง ยังจะไปปีนเขาอยู่ได้" อิศราโวยวายใส่ภีรวัส
"แกเริ่มก่อนนะไอ้ก้อนอิฐ รู้ทั้งรู้ว่าเราว่ายน้ำไม่เป็น นี่กะจะให้เพื่อนตกน้ำตะกุยตะกายแล้วผู้พันวรฒม์จะได้หัวเราะเยาะละสิท่า" ภีรวัสโต้ แล้วเดินขึ้นบันไดบ้าน โดยมีอิศราตามไปติดๆ
"แล้วนี่จะทำยังไงดี" อิศราโอดครวญ "ถ้าไปปีนเขา เราต้องตัวแข็งทื่อเป็นก้อนอิฐแน่ๆ เลย"
"ตอนพูดไม่รู้จักคิด ก็บอกไปสิว่ากลัวความสูง ผู้พันวรุฒม์คงเข้าใจ" ภีรวัสแนะนำ แกล้งทำหน้าห่วงใยก่อนจะตบท้ายว่า "เข้าใจว่าแกปวกเปียกไม่เหมาะจะเป็นแฟนทหาร คราวนี้เขาจะหันมามองภีรวัสผู้คล่องแคล่วเหมือนเลียงผา"
"รอให้ไปล่องแก่งก่อนเถอะ จะถีบให้ตกน้ำ"
"เมื่อไหร่ละคุณอิฐศาลา ที่แน่ๆ อีกไม่กี่อาทิตย์ เราจะไปปีนเขากัน แถมมีการโรยตัวลงไปนั่งกันที่ชะง่อนผา ดูทิวทัศน์เบื้องล่าง ลมตีขึ้นมาเย็นๆ ถอดรองเท้า แล้วห้อยขาลงไปแกว่งเล่นที่ความสูงหนึ่งพันแปดร้อยฟุตเหนือระดับน้ำทะเล Dead Sea เดท ซีๆ ตาย เห็นๆ" ภีรวัสล้อเลียนอิศราแล้วหัวเราะชอบใจ เดินไปเปิดตู้เย็น หยิบขวดน้ำขึ้นมาดื่ม ปล่อยให้อิศราทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ ทำหน้าราวจะขาดใจตาย
"คอยดูนะ ฉันจะขอให้ผู้พันชวนเราไปล่องแก่งน้ำเชี่ยวเร็วๆ นี้ล่ะ จะคอยดูแกตกน้ำตะโกนโหวกเหวกตาเหลือกกระเสือกกระสนดิ้นทุรนทุรายตะกุยตะกายหาหลักยึด" อิศราพึมพำแล้วเงยหน้ามองเพื่อนรักเพื่อนแค้นด้วยสายตาอาฆาต
"สรุปแล้ว วันนี้ใครชนะ" ภีรวัสทำเป็นไม่ได้ยินที่เพื่อนขู่
"อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง" อิศราเสียงเข้ม ด้วยตระหนักดีกว่าวันนี้เป็นวันของภีรวัสที่ทำคะแนนได้มากกว่าเขา
"จะว่าไป ผู้พันวิษณุก็หล่อไม่น้อย เอายังงี้ไหมอิศ เรากลับมาแข่งกันรูปแบบเดิม ไหนๆ ก็มีหนุ่มตั้งสองคน ดูซิว่าผู้พันวรุฒม์กับผู้พันวิษณุ ใครจะเป็นคนบอกรักเราก่อนกัน" ภีรวัสเสนอ
"ยูคู่กับผู้พันวิษณุ ไอคู่กับผู้พันวรุฒม์" อิศรารีบตกลง
"ได้ไง เห็นอยู่ชัดๆ ว่าผู้พันวิษณุเขาชอบนาย การออกไปเที่ยวด้วยกันสี่คนวันนี้ก็ออกจะชัดเจนว่าผู้พันวรุฒม์เอียงมาทางเรา เพราะฉะนั้น เราคู่ผู้พันวรุฒม์ นายคู่ผู้พันวิษณุนั่นดีแล้ว win win situation มีโอกาสชนะเท่าๆ กัน
"ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย อยากฮุบผู้พันวรุฒม์ไว้คนเดียวละสิ ผู้พันวรุฒม์ยศสูงกว่า เราไม่ยอม เราจะเอาพันโท เราไม่เอาพันตรี"
ภีรวัสยักไหล่ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้อิศราแล้วพูดว่า "ก็บอกแล้วไงว่าใครดีใครได้"
"ใช่" อิศราจ้องตาภีรวัสนิ่ง "เพราะฉะนั้น ไม่ต้องมาเบี่ยงเบนเป้าหมาย เอาแผนเดิม"
"น่าเสียดายผู้พันวิษณุ" ภีรวัสอมยิ้ม พูดทิ้งท้ายแล้วเดินเข้าห้องนอน ปล่อยให้อิศรานั่งนิ่ง แววตาครุ่นคิด
...ยอมแพ้ตั้งแต่ตอนนี้ไม่ได้หรอก นี่เพียงยกที่สองเอง...
...วิษณุจะโผล่มาทำไมก็ไม่รู้...
...ตัวเองเป็นคนอ่อยเขาทำไมเล่า จะมาบ่นทำไม...
...ก็ตอนนั้นคิดแต่เพียงว่าจะเก็บผู้พันวิษณุเอาไว้เป็นของเล่นแก้เหงาเวลารอโควต้า'วันผลัดกันจีบ' นี่นา แต่ทำไมมันเริ่มจะยุ่งๆ ก็ไม่รู้...