Arda'nın Anlatımı
Ev sessizlik içinde nefes alıyordu. Masadaki adam hâlâ parayı vermeye çalışıyordu ama gözlerim genç kadının üzerinde kalmıştı. Tanımadığım biri; ismini bilmiyordum. Ama korkusunu ve titreyen beden dilini fark ediyordum. Babasının borcu yüzünden istemeden buradaydı ve bu, işin en tehlikeli kısmıydı: korku yaratmak, güç göstermek, sınırları hatırlatmak.
— "Borcun ödenmesi gerekiyor," dedim, sesi keskin ve ölümcül.
Kadın hâlâ titriyordu; gözleri bana kilitlenmişti. İçimde merhamet yoktu, sadece kontrol ve acımasızlık vardı. Her adımım ve her bakışım hesaplıydı; tek bir yanlış hareket her şeyi alt üst edebilirdi.
Masadaki adamın elleri titriyordu; parayı veriyor ama gözlerinde endişe okunuyordu. Ama esas dikkatimi çeken genç kadındı. Kaçış yoktu; bu ev, bu gece, benim dünyamın bir parçasıydı. Sessizlik odada asılıydı, nefes almak bile zor görünüyordu.
Her bakışımla korkuyu derinleştiriyordum. Kadının titremesi ve gözlerindeki şaşkınlık, işimi doğru yaptığımı gösteriyordu. Acımasız bir mafya patronu olarak görevim belliydi: korkuyu hissettirmek, gücü göstermek, bedeli unutturmayacak şekilde bırakmak.
---
Zehra'nın Anlatımı
Kalbim deli gibi atıyordu. Babamın borcu yüzünden istemeden bu evin içinde duruyordum. Adamı tanımıyordum, ismini bilmiyordum, ama haberlerden biliyordum: Arda, mafyanın en korkulan patronuydu.
— "Babam… borcu ödeyecek," dedim titrek bir sesle.
Ama gözlerindeki soğukkanlılık ve acımasızlık nefesimi kesti. İçimde korku, şaşkınlık ve istemsiz bir öfke karışmıştı. "Gerizekalı babam yüzünden buradayım, ne halt ettik biz?" diye düşündüm.
Her bakışı ölüm ve güç arasında bir sınırı hatırlatıyordu. Kaçış yoktu. Onun dünyasında merhamet yoktu; sadece bedel ve korku vardı. İçimden gelen öfke, korkunun içinde kayboluyordu. Bu adamı tanımıyor olmam, onun haberlerden tanıyor olmam hiçbir şeyi değiştirmiyordu.
Her nefesimde panik, her titreyen kalp atışımda çaresizlik artıyordu. Kaçış yoktu; hayatlarımız artık Arda'nın acımasız kontrolüne bağlıydı. Onun sessiz ve keskin bakışları, istemeden de olsa bize bir gerçeği hatırlatıyordu: bu dünyada merhamet yok, sadece güç vardı.
Gözlerimi ondan ayıramıyordum; her saniye korkum daha da derinleşiyordu. Babamın borcu, istemeden de olsa bizi bu tehlikeli dünyanın içine sürüklemişti. Kaçış yoktu; Arda'nın acımasız dünyasının ortasındaydık ve bunun bedeli ağır olacaktı.
-