Arda'nın Anlatımı
Ofiste masamın başında otururken korumalarımın raporlarını tekrar gözden geçirdim. Kadının ismi artık elimdeydi; tüm hareketleri, rutinleri, ailesi ve geçmişi detaylı şekilde kaydedilmişti. Her rapor, küçük ama kritik bir güç unsuru içeriyordu.
— "Her şey planlandığı gibi… şimdi kontrol tamamen bende," diye fısıldadım.
Korumalarımla birlikte stratejimi netleştirdim. Zehra'nın hayatına doğrudan müdahale etmeyecektim; henüz. Ama bilgilerin bana sağladığı avantaj, istediğim zaman hamle yapabileceğim anlamına geliyordu. Her ayrıntı, gelecekteki baskı ve kontrol adımlarını şekillendirecekti.
Dosyalara bakarken, ailesinin zayıf noktalarını analiz ettim. Borçlar, ilişkiler ve geçmiş anlaşmazlıklar… Hepsi bir gün kullanılacak kozlardı. Görevim yalnızca bilgi toplamak değil, aynı zamanda her hamleyi hesaplamaktı. Zehra hâlâ farkında değildi; işte bu, en büyük avantajımdı.
— "Güç görünmez olanın elinde olur," diye fısıldadım kendi kendime.
Korumalara talimat verdim: gözlemlerini sürdürsünler, ama dikkat çekmesinler. Zehra'yı tanımıyordum, onunla hiçbir kişisel bağım yoktu; sadece iş vardı. İş ve kontrol. Her detay, her bilgi, planın bir parçasıydı.
---
Zehra'nın Anlatımı
Evime adım attığımda yorgunluk ve hafif bir rahatlama hissettim. Gün boyu hastanede staj yapmış, zorlu bir günün ardından nihayet kendi alanıma gelmiştim. Ama içimde bir huzursuzluk vardı; adımlarımın gölgelerde takip edildiğini hissetmiş gibi oldum.
— "Birileri hâlâ izliyor olamaz," diye düşündüm ama kalbim hızla atıyordu.
Odamın kapısını kapattım, eşya ve pencereleri kontrol ettim. Ev güvenliydi ama görünmeyen bir gözün farkında olmak, tedirginliği artırıyordu. Her köşe ve gölge bana olası bir tehdidi hatırlatıyordu. Babamın borcu yüzünden istemeden sürüklendiğim bu dünyanın ağırlığı hâlâ omuzlarımdaydı.
Sessizce odama oturdum ve nefesimi düzenlemeye çalıştım. Akşamın karanlığı, sessizliği ve bilinmeyen gözlerin farkındalığı, her adımımı ölçüyormuş gibi geliyordu. Artık ismim, rutinlerim, ailem hakkında bilgiler toplanmıştı. Bu farkındalık, korku ve çaresizliği bir arada getiriyordu.
— "Sadece sessiz olmalıyım… belki fark etmezler," diye düşündüm.
Ama içimde bir his vardı; bu bilgilerin bir gün kullanılacağı, planlı bir baskı yaratacağı belliydi. Evim güvenliydi, ama psikolojik olarak hâlâ savunmasızdım. Her nefes, her adım, görünmeyen bir güç tarafından ölçülüyordu. Bu gece bitmeyecek gibiydi; sadece bir başlangıçtı.
---