Arda'nın Anlatımı
Ev sessizliğe gömülmüştü. Masadaki adam parayı veriyor ama gözleri hâlâ korku doluydu. Benim asıl ilgim köşede duran genç kadına kaymıştı. Tanımıyor, ismini bilmiyordum. Ama korkusu bana her şeyi anlatıyordu: istemeden de olsa bu dünyaya adım atmıştı ve şimdi sınırlarını öğrenecekti.
— "Babanın borcunu ödemesi gerekiyordu," dedim, sesi keskin ve ölümcül. "Ama gecikme, bedeli artırır."
Kadın titredi, ama kaçmaya cesaret edemiyordu. Gözlerindeki korku, aynı zamanda küçük bir direniş kıvılcımı taşıyordu. Bu kıvılcımı fark etmek, işimi daha da dikkatli yapmam gerektiğini hatırlattı.
Her adımım ve bakışım planlıydı. Odada hiçbir koruma yoktu; sadece ben, görevim ve istemeden de olsa korku içinde duran bir kız vardı. Onun titreyen beden dili, acımasızlığımı pekiştiriyordu. Sessizlik yoğun bir baskı yaratıyor, nefes almak bile zorlaşıyordu.
---
Zehra'nın Anlatımı
Kalbim delice atıyordu. Babamın borcu yüzünden istemeden bu evdeydim ve karşımdaki adamı tanımıyordum. Ama haberlerden biliyordum; Arda mafyanın en korkulan patronuydu.
— "Babam… ödeyecek, lütfen," dedim, sesi titrek ve korku dolu.
Ama onun bakışları, ölüm kadar soğuk ve keskindiydi. İçimde korku ve çaresizlik birbirine karışıyordu. Aynı zamanda içimden geçiyordu: "Gerizekalı babam yüzünden buradayım, ne halt ettik biz?"
Arda adım adım üzerime geliyordu; her hareketi hesaplı ve ölümcül görünüyordu. Kaçış yoktu, merhamet yoktu. Sadece baskı, güç ve korku vardı. Her nefes alışımda, acımasız bir gerilim ciğerlerime doluyordu.
Korku ve öfke iç içe geçmişti. Babamın borcu yüzünden istemeden bu adamın dünyasına sürüklenmiştim. Gözlerimi ondan ayıramıyor, her bakışında çaresizliğim ve korkum daha da büyüyordu. Bu adamı tanımıyor olmam, haberlerden tanıyor olmam hiçbir şeyi değiştirmiyordu. Kaçış yoktu; hayatımız artık onun acımasız dünyasına bağlıydı.
---