Arda'nın Anlatımı
Gece karanlığı sokaklara çökmüştü, ama görev hâlâ bitmiş sayılmazdı. O kadın evden çıkmıştı, parayı almıştım, ama ben hâlâ onun hareketlerini takip ediyordum. Tanımıyordum, ismini bilmiyordum; sadece bu işin içindeki bir hedefti.
Gölgeler arasında ilerlerken adımlarını izledim. Sessizce ilerliyordu, ama bir köşede durup etrafına bakış attığını fark ettim. Tedirgindi; kendini emin hissetmiyordu. Bu, kontrolün hâlâ elimde olduğunu gösteriyordu.
— "Hata yaparsan bedeli ağır olur," dedim kendi kendime.
Sokak lambalarının titrek ışığında, onun gölgesini takip ettim. Her adımı hesaplıydı; kaçış yoktu. Her köşe, her karanlık gölge benim avantajımdı. Korku, hâlâ en güçlü silahımdı ve Zehra bunun farkındaydı.
Ancak dikkatimi çeken başka bir şey vardı: sokakta, uzak bir köşede başka birinin hareket ettiğini fark ettim. Bu, yeni bir tehdit demekti. Zehra'nın üzerinde yalnızca benim varlığımın etkisi yoktu artık; başka gözler, başka planlar da oyundaydı.
---
Zehra'nın Anlatımı
Soğuk gece rüzgarı yüzüme çarptığında, kısa bir rahatlama hissettim. Evden çıkmış, borcun bir kısmını ödemiş olmanın verdiği hafiflik içindeydim. Ama hâlâ korkuyordum; gözlerimi sürekli etrafıma dikiyordum.
Adımlarımı hızlandırırken, bir köşede hareket eden gölgeleri fark ettim. Kalbim daha hızlı atmaya başladı. Sanki sokaklarda yalnız değildim; birinin daha beni izlediğini hissediyordum. İçimde panik ve öfke birbirine karıştı. Babamın borcu yüzünden istemeden sürüklendiğim bu dünyanın ağırlığı, her adımımda üzerimdeydi.
— "Kim var orada?" diye fısıldadım, ama cevap yoktu.
Gözlerim karanlığa alışmaya çalıştı; ama gölgeler hâlâ tehditkâr görünüyordu. Adımlarımı sessiz tutmaya çalışarak ilerledim, ama biliyordum ki bu gece bitmiş değil. Korku hâlâ üzerimdeydi ve hayatım hâlâ bu acımasız dünyaya bağlıydı.
---