Nasıl öldüreceğim onları… Lanet olsun!"
"İğrenç yaratıklar… Kasabadaki insanlar… Bekleyin! Köyünüzü yerle bir edeceğim!"
"Lanet... lanet olsun!"
"Annem… Babam… Öldü… Olamaz… Ne yapacağım?"
"Anne… Özlüyorum… Baba…"
"Neden!? Neden lanet olsun!? Tanrı… Neden beni böyle yarattın!?"
"Lanet olası tanrı! Senin yüzünden… Annem babam öldü!"
Birden midem kazındı.
Açlık... dayanılmaz bir şey.
Bir ses…
Bir tavuk…
Yavaşça yaklaştım… sessizce.
Yakaladım.
Ve sonra…
"Taşla… al… al… al! Lanet olsun! Lanet!"
"Oh be… Şimdi seni çiğ çiğ yiyeceğim. İğrenç ama... açım."
"Annem olsa şimdi ha… Özledim..."
Kendimi yere bıraktım.
"İntikam... Evet, intikam... Bunun için yaşamalıyım."
"Plan yapmalıyım…"
Gece… soğuk.
Ağaçların arasında kıvrıldım.
Gözlerim kapandı.
---
RÜYA BAŞLAR
Her yer bembeyaz.
Hiçbir şey yok.
Sadece bir ses:
"İNTİKAM MI İSTİYORSUN?"
"Sen de kimsin!?"
"Ben… İBLİS KRALI."
"Ne!? Neden rüyamdasın!?"
"Senin intikam arzun beni çağırdı, Riven…"
"İsmimi… Nereden biliyorsun!?"
Birden gözüm…
AHH! GÖZÜM!!
YANİYOR!!!
"Özür dilerim… Özür dilerim…"
Gözünü kapatır…
Kıvranır…
Ve iblisin sesi fısıldar:
"Bu… sadece başlangıç…"
Riven, korkuyla uyanır.
"Bu neydi… lanet olsun..."