Zehra'nın Anlatımı
Ev sessizdi. Arda gitmişti ama bıraktığı iz hâlâ her köşede, her gölgede hissediliyordu. Kalbim hâlâ deli gibi atıyor, nefes alışım düzensizdi. Babam koltukta oturmuş, sessizce düşünüyordu; gözlerinde endişe ve şaşkınlık hâlâ vardı.
— "İki gün… sadece iki gün… sonra ne olacak?" diye düşündüm.
Arda'nın sözleri hâlâ kulaklarımda çınlıyordu: "İki gün içinde borcu öde, veremezsen… kızını alırım."
Bütün ev bana baskı yapıyordu. Her köşe, her gölge, Arda'nın tehdidini hatırlatıyordu. Babamın parayı nasıl temin edeceğini, ne yapacağını düşünüyordum. Kendi kendime, "Yanlış bir adım atmamalıyım. Dikkatli olmalıyım," dedim.
Korku ve çaresizlik iç içe geçmişti. Ama bir yandan da bir çözüm arayışı başlamıştı içimde. Arda gitmişti ama etkisi hâlâ canlıydı; bu sessizlik, bekleyişin ağırlığıyla birleşiyordu.
---
Arda'nın Anlatımı
Arabamda oturmuş, gecenin sessizliğini dinliyordum. Korumalarım yanımdaydı; iş tamamlanmıştı. Babasına mesajımı iletmiştim; iki gün içinde borcu ödemesini bekleyecektim.
— "Şimdi beklemek zamanı," diye fısıldadım. "Her şey planlandığı gibi ilerleyecek."
Zehra'nın evinden çıkmıştım ama psikolojik etkisi hâlâ üzerimdeydi. Her hareketimi, her adımı hesaplamıştım. Bu iki gün, hem benim hem babasının sınavı olacaktı.
Sessizlikte, stratejiyi gözden geçirdim. Korumalarım hazır, tüm plan kafamda yerli yerindeydi. Beklemek, bazen en güçlü silahımdı. İki günün sonunda hangi hamleyi yapacağımı hesaplamak için sabırlı olmalıydım.
---