Elif'in Anlatımı
Sınıfa girerken içimde garip bir heyecan vardı; kalbim normalden hızlı atıyor, ellerim istemsizce titriyordu. Diğer öğrenciler yerlerine oturmuş, defterlerini açıyor veya sessizce birbirleriyle konuşuyordu. Emir tahtanın önünde durmuş, gözleri sınıfa hâkim bir şekilde geziniyordu. Onun bakışı üzerimdeydi, ama bugün bir fark vardı; anlatımı daha keskin, duruşu daha belirgindi. Sanki her hareketiyle sadece ders anlatmıyor, aynı zamanda beni ölçüyor, sınırımı test ediyordu. Defterime baktım ve kalemimi sıkıca tuttum. Emir denklemleri ve stratejileri yavaşça tahtaya yazarken, her hareketi bana hem merak hem de gerilim hissettirdi.
— Bugün problemlere sadece çözüm olarak değil, yaklaşım ve strateji olarak bakacağız, dedi Emir.
Ahmet bir soru sordu, Aylin bir soru sordu; Emir kısa ve net cevapladı, sınıfın düzenini sağlıyordu. Ama gözlerim onun üzerindeydi, elleri tahtada hareket ederkenki titizliği, sesindeki karizma ve keskin tonunu izlerken kalbim daha da hızlı atıyordu. Sanki sıradan bir ders değil, bir sınav alanındaydım; sadece bilgi değil, dikkat ve reflekslerim de ölçülüyordu. Ders ilerledikçe bir yandan diğer öğrencilerin merakı ve soruları sınıfı canlı tutuyordu, bir yandan da Emir'in bakışları ve duruşu benim içimde tuhaf bir gerilim ve çekim yaratıyordu. Zil çaldığında hâlâ bakışları üzerimdeydi, kalbim hâlâ hızlı atıyor, dersin verdiği bilgi kadar onun duruşu ve sesi de zihnimi dolduruyordu.
---
Emir'in Anlatımı
Bugün sınıfa girerken öğrencilerin dikkatini ölçüyordum. Elif, diğerlerinden farklı bir odakla tahtaya bakıyor, gözlerinde merak ve hafif bir gerilim vardı. Onun bu odaklanması, dersin akışını planlamam için bir fırsattı. Matematik ve strateji dersini sadece sayı ve mantık üzerinden anlatmıyordum; aynı zamanda öğrencilerin zihinlerini ve dikkatlerini test ediyordum. Ahmet ve Aylin sorularını sordular; kısa ve net yanıtlar verdim. Ama sürekli gözlerim Elif'teydi. Kalbinin hızlı atışı, ellerindeki titreme ve bakışı, onun merakını ve çekimini gösteriyordu. Ona soru sormuyordum, sadece anlatıyor, yönlendiriyor ve sınıfın dikkatini topluyordum. Zil çaldığında, Elif hâlâ bana bakıyordu. Onun merakı ve gerilimi, dersin ötesinde bir etkileşim yaratıyordu. Sınıf yavaş yavaş boşalırken, onun dikkatini ve tepkilerini gözlemlemek bana hem tatmin hem de gizem veriyordu. Ders sadece bilgi aktarmak değildi; bir sınav, bir strateji ve aynı zamanda birbirimizi ölçtüğümüz bir alan hâline gelmişti.
---