Arda'nın Anlatımı
Ormanın içindeki açıklıkta durduk. Sessizlik o kadar yoğundu ki, korumaların nefes alışları bile neredeyse duyuluyordu. Zehra'yı yanımda sıkıca tuttum; gözlerindeki korku ve çaresizlik, üstünlüğümü perçinliyordu. Artık sadece psikolojik kontrol yetmiyordu, somut bir adım atmalıydım.
— "Buradasın artık, Zehra," dedim, sesi alçak ve keskin. "Artık kaçacak hiçbir yerin yok. Bana tamamen uyman gerek."
Zehra titredi, vücudu kasılmıştı. İçimde, soğukkanlı bir tatmin hissettim; kontrol tamamen elimdeydi. Ama bu güçle birlikte dikkatli olmalıydım. Tek bir yanlış hamle, her şeyi tehlikeye atabilirdi. Korumalar etrafımızı çevirmiş, herhangi bir müdahaleyi önleyecek kadar tetikteydi.
— "Babası hâlâ direnebilir," diye düşündüm. "Ama artık önemi yok. Bu oyunu ben kazandım."
Zehra'ya yaklaştım, ellerini tuttum. Titremesi ve çaresizliği, psikolojik üstünlüğümü iyice derinleştiriyordu. Her nefesi, her bakışı, gerilimi yükseltiyor, sessizlik neredeyse dayanılmaz hâle geliyordu.
Zehra'nın Anlatımı
Kalbim göğsümden fırlayacak gibi çarpıyordu. Arda yanımda sessizce duruyor, gözleri keskin ve tehditkâr bir şekilde bana kilitlenmişti. Ellerim hâlâ titriyordu, nefesim düzensizdi. Korumaların sessiz bekleyişi, kaçacak hiçbir yerim olmadığını hatırlatıyordu.
— "Arda… lütfen… bırak beni," fısıldadım, ama sesi kendi korkum içinde kayboldu.
Ormanın karanlığı, sessizlik ve gölgeler üzerime çökmüş, korkumu daha da derinleştiriyordu. Arda'nın sessiz kararlılığı karşısında babamın ricâları ve çırpınışları anlamsız kalmıştı. Kaçamayacak, yardım alamayacak ve tamamen onun kontrolüne teslim olacaktım.
Arda bir adım attı ve bana yaklaştı. Ellerimi sıkıca tuttu; titremem, çaresizliğim, teslimiyetim, onun üstünlüğünü pekiştiriyordu. Gözlerindeki soğukkanlı kararlılık, psikolojik baskıyı dayanılmaz hâle getiriyordu.
— "Beni neden götürüyorsun?" diye fısıldadım, ama cevapsız kaldı. Arda sadece bakışlarıyla yanıt veriyor, hareketlerimi kontrol ediyordu.
Baskı o kadar yoğundu ki nefes almak bile zorlaşıyordu. Karanlık, gölgeler ve sessizlik iç içe geçmişti. Artık kaçacak hiçbir yerim yoktu; her nefesim, her hareketim onun kontrolündeydi. İçimde hem korku hem çaresizlik hem de şaşkınlık vardı; ne yapacağımı bilemiyordum.
Arda bir adım daha attı ve beni tamamen köşeye sıkıştırdı. Korumaların sessiz gölgeleri etrafımızı çevirmişti. Artık kaçış yoktu. Psikolojik baskı ve fiziksel kontrol birleşmiş, her şey Arda'nın lehine şekillenmişti. İçimde bir boşluk hissi oluştu; kontrolün, korkunun ve gerilimin doruk noktasına ulaştığını biliyordum.
— "Artık her şey benim elimde," dedi Arda sessizce. "Şimdi bana uyman gerekiyor. Başka seçenek yok."
Gözlerindeki kararlılık ve sessiz tehdit karşısında tamamen teslim oldum. Korku ve çaresizlik içinde, sessizce Arda'ya baktım. Artık kontrol tamamen onun elindeydi ve bundan sonrası, tamamen onun planına bağlıydı.
---