Ferkan, masaya doğru ilerlerken Huzurun Sandığı'ndan edindiği gücünü hissetmeye başladı. Masadaki herkesin, Kral Ferdinand, Kraliçe Isabella ve prensesler Eleonur ve Sofya'nın, dışarıdan ne kadar huzurlu görünseler de içlerindeki hafif gerginliği fark etti. Kral, tahtını koruma endişesi taşıyordu. Kraliçe, Ferkan gibi gizemli bir yabancıya karşı şüpheciydi. İki prensesin ise farklı farklı hayalleri ve kaygıları vardı.
Ferkan'ın oturacağı yer, kralın hemen karşısıydı. Bu, onun için hem bir onurdu hem de bir sınavdı. Yemek boyunca, Ferkan'ın sade ve samimi tavrı, saraydaki resmiyetin aksine herkesi şaşırttı. Kral, Ferkan'a "Şirketinizin başarısının sırrı ne?" diye sorduğunda, Ferkan içtenlikle cevap verdi: "Bizim için mesele sadece para değil, huzur. Huzurlu bir işçi, huzurlu bir toplum yaratır. Huzurlu bir toplum da barışı korur."
Bu sözler, kralı derinden etkiledi. Kraliçe ve prensesler de Ferkan'ın dürüstlüğüne hayran kalmıştı. Özellikle Prenses Eleonur, Ferkan'ın sözlerinde büyük bir bilgelik olduğunu hissediyordu. Ferkan'ın yeteneği, masadaki gerginliği yavaş yavaş eritiyordu. Herkesin yüzüne bir gülümseme yayılıyor, masada samimi bir hava oluşuyordu.
Yemek sonunda Kral Ferdinand ayağa kalktı ve kadehini Ferkan'a kaldırdı: "Senin bu soylu misyonuna inanıyoruz Ferkan. Krallığımız, senin barış arayışına her zaman destek olacaktır. Birlikte, dünyada huzuru sağlayacağız."
Ferkan, Fatih'ten yola çıkan bir tekstil işçisi olarak, dünyanın en güçlü krallıklarından birinin desteğini kazanmıştı. Artık misyonu, sadece ekonomik değil, aynı zamanda diplomatik bir boyut kazanmıştı.
Yavaş Yavaş Filizlenen Bir Bağ
Saraydaki yemek davetinin ardından