1968 bago ang desyembre, tanghali pa lang ay pumunta si Malya at pati mga anak niya sa likod ng restaurant para maghanap ng pagkain sa basurahan.
"Sana sa ngayon makahanap tayo ng pagkain na kahit tira-tira lang…" malungkot na sabi ni Malya, habang nagkakalkal ng basura kasama ang mga anak niya.
"Kahit ano lang basta ang importante makakain na tayo." sabi ni Jon, na gutom na gutom na rin ito.
Desperado na si Malya na makahanap ng pagkain para hindi magutom ang mga anak niya, hindi nila namamalayan na nakapark ang sasakyan ng isang itim na van, na nagmamay-ari ng Gatzambide clan.
Lumabas ang isang matandang babae na may mga kasamang tauhan.
"Madam, sigurado na kayo sa kanila? Tignan niyo sila…nangangalkal lang sa basura. Hindi nyo sila kakayain, mababaho mga yan." sabi ni Martin, pero umiling ang matanda at nagalit siya.
"Diba sinabi ko sayong di ka paladesisyon, masusunod ang gusto ko, naiintindihan nyo ba!"
Tumango lahat ng mga tauhan niya na natatakot pa silang pakialam ang kanyang desisyon kaya pumunta sila sa mga tapunan ng basurahan kung saan nandoon sina Malya at napansin nilang may mga grupong palapit sa kanila.
"Gugustuhin kong tulungan kayo, alam ko hindi pa kayo nakakain. Bakit hindi pa kayo pumunta sa'min para bigyan ko din kayo ng trabaho…para hindi na kayo natutulog kung saan-saan." sabi ng matandang babae na kinasaya ng mga anak ni Malya.
"Wala po ba kayong dalang kahit anong pagkain, kahit maliit lang. Gutom na gutom po kaming lahat."
Naisip din ni Malya na dapat ng makakain ang mga anak niya, para hindi sila mamatay sa gutom.
"Sapat na sa'min yung konting pagkain lang, basta para sa mga anak ko lang. Pero di na namin kailangan makitira sa inyo, nakakahiya." sabi ni Malya habang nakatingin sa matandang babae na nakangiti lang ito sa kanya habang tinititigan siya.
"Bakit pa kayo mahihiya, ako na ngang gustong tumulong sa inyo. Mas kawawa kayo dito dahil sa daming mga palaboy, alam kong araw-araw niyong kalaban yung gutom niyo pati yung mga batang nagnanakaw ng pagkain, sumama na kayo."
Sobrang tuwa nila matutulungan sila at walang dudang sumakay kaagad sa itim na van, sa dami ng anak ni Malya, pinilit ng mga tauhan na pagkasiyahin nilang tatlo ang isa't-isa habang namamaneho ang matandang babae.
Naging limang oras ang biyahe nila na nakapunta sila sa magubat na lugar, hindi naman nagtaka sina Malya at pati mga anak niya dahil mas inisip lang nilang makakain kaysa magtaka sa mga nakikita nila.
Nakarating sila sa isang malaking mansion ng mga Gatzambide, katabi ng bahay nila ang isang abandonadong bahay na nakalagay doon ang mga greenhouses, mga maliliit na tainam para sa mga gulay, prutas at may mga bata at matanda na sila ang nagbabantay doon.
Hindi makapaniwala sina Malya sa nakita nila na napakalawak ng mansyon nung pinapasok pa lang sila sa gate.
"Kung dito tayo titira, siguro mas ligtas na tayo dito ngayon." sabi ni Rossel at kita niyang sobrang saya din ni Rosa makita ang napakalaking sala na nasa harapan nila ang isang mahabang upuan na kung saan walang nakaupo doon.
"Marami tayong pwedeng gawin kuya, dito na tayong pwede maglaro!" sabi ni Rosa.
Titititigan sila ng isa sa mga anak ng Gatzambide na si Stela, mas lalo siyang nagtaka kung bakit nagkaroon ng ibang tao sa bahay nila.
"Bakit meron nanaman tayong bagong tao?" pagtataka ni Stela na lumapit ang kapatid niya na si Jinno.
"Si Mama na mismo ang may ideya, hindi lang para patirahin yung mga hampas lupa na yan. Para may kapatid na ang baby natin."
Natawa ang babae na may ngisi. "So aanakan mo lang yung hampas lupa na babaeng yan. Kawawa ka naman, yan talaga aasahan mo."
"Basta wala akong pakialam kung mukhang pangit yan, basta dumami mga kalahi natin, hindi mo man lang inisip na alangan aasa kami sayo…"
"Jinno, wag mo ng habaan ang usapan. Pwede mo siyang patulan kung magmumukha siyang malinis."
Sa isang malaking banyo sina Malya at mga anak niya ay sabay-sabay nakaligo gamit ang hose, hati-hati silang gumamit sa sapon para matanggal ang kanilang mga dumi sa katawan, nung hinubad na nila ang kanilang mga damit, at biglang dumating ang mukhang utusan sa bahay na si Gemma, ang mismong nagbigay lumang damit sa kanila.
"Salamat nabigyan mo din kami ng maayos na damit, sobra-sobra yung tinulong mo." sabi ni Malya at kaagad ng umalis si Gemma na pinagtataka ni Rosa.
"Bakit para siyang galit?"
Umiling si Malya sa kanya. "Baka napagod lang yung tao, tignan mo…sa dami ng tao dito sa loob ng bahay, sino bang hindi mapapagod?"
Habng nagkukuwentuhan sina Malya at ang mga anak niya habang nagbibihis, sa maliit na bintana hindi nila alam na sinisilipan sila ni Stella, na nakahubad ang batang lalaki na si Rafael at nanlalaway si Stella sa kanyang nakikita at bigla niyang hinawakan ang kanyang maselang bahagi ng katawan pinapanood siya.
Tanghali na ay hinanda na ng mga tagaluto ang pagkain sa mahabang lamesa, pumunta sa harapan ang kanilang godmother na tinatawag na si Velma, inutusan niya ang mga tauhan niya sa mapapagitan ng pagturo niya na papuntahin sina Malya para kumain na.
Napangiti ng may pagnanasa si Stela nung makita pa lang niya si Rafael sa harap niya. Agad ng nagsikuha ng mga masasarap na pagkain sina Malya pati ang mga anak niya.
"Ma, bakit di ko inaasahan na magkakaroon tayo ng madaming bisita? Lalo na marami tayong kasamang mga bata sa bahay." sabi ni Stela ng may pagnanasa sa pantititig niya ng matagal kay Rafael, ng kina intimida ni Malya.
"Salamat sa inyo dahil naging maayos ang lagay namin. Sa ngayon ,meron kaming matitirhan." napangiti si Malya ng husto kay Velma.
"Simula ngayon dito ka na titira kasama ang mga bata, tutulungan nyo din mga tauhan kong gawin yung lahat. Sila magsasabi kung saan kayo dapat matutulog."
"Wow, ang swerte naman ng mga anak ko dahil kahit papano meron silang matutulungan, sisiguraduhin kong hindi sila magiging pasaway."
Biglang tinignan siya ni Jinno at binigyan siya ng pritong isda para makilala niya ang babae.
"Hindi pwedeng, hindi ko makilala yung bagong bisita natin. Ako si Jinno."
Hindi inaasahan ni Malya ang pagbigay niya ng ulam sa kanya at nagpakilala din siya. "Ako naman si Malya, hayan ang mga anak ko sina Rosa, Jonny, Rafael, Tonyo, Rossel tsaka si Jendel. Sila na lang ang mga kasama ko at wala na akong ibang mapupuntahan."
Napangiti ng husto si Jinno. "Mabuti naman at ang swerte mo na nakapunta dito. Panigurado marami parin ang namamalimos sa daan. Mas kawawa pa sa inyo."
"Sa sinabi pa lang ni Jinno, ngayon alam niyo na. Basta magkakasundo tayo kung susunod lang kayo sa mga utos ko lalo na nasa pamamahay niyo ko, simula ngayon kami na din ang iyong bagong pamilya."
Nagsipalakpakan ang mga anak niya na pinagmalaki ni Velma ang bago nilang bisita, mas lalong naging comfortable sina Malya at mga anak niya, pero sa mga tauhan nila. Matapos na silang kumain ay hinablot niya ang kamay ni Rafael dahil parin sa pagnanasa niya.
"Ako na magpapakita sa inyo sa magiging kwarto niyo, may mga rules akong dapat sabihin sa inyo sa magiging kwarto niyo."
Sinunod nila kung saan pupunta si Stela, kung saan pumunta sila sa isang abandonadong bahay na mayroon itong sampong kwarto, nakita nila na mukha itong bodega sa loob, bukod sa makalat sa loob at ang daming mga nakatambak na hindi ginagamit na bagay tulad ng libro at pinaglumaan na laruan ng bata.
Pumunta sila sa pang-unang kwarto kung saan malawak ito pero mayroon lang siyang isang banig at unan, nakita nila sa taas ng kisama na may maliit na ilaw ito.
"Paano kung nagkasakit yung isa sa'min? Diba medyo malayo ang ospital dito?" pag-aalala ni Malya dahil alam niyang nasa liblib silang lugar at napaisip din bigla si Tonyo.
"Maganda sana kung may panahon din kaming magbasa ni Rafael, gusto ko pa naman makapag-aral…para matulungan ko din yung mga kapatid ko kung pwede sana, Ma'am."
"Para lang ba kay Rafael oo naman."
Hindi maintindihan ni Malya kung bakit mas sobrang nakangiti si Stela kay Rafael.
"Sayang naman iniwanan siya ng ama, napakagwapong bata. Hayaan mo hindi ka na mahihirapan sa pag-aaral, kung matutulungan mo kami. Inaasahan niyo yan…"
"Salamat po ate…." napatigil si Rafael nung hindi niya mabanggit ang pangalan ni Stela kaya siya mismo ang nagpakilala sa kanya. "Stela, masaya akong makilala kayong lahat, simula ngayon hayan na ang magiging bahay ninyo…wag niyong masyadong alalahanin ang pagkain ninyo, dahil sa oras ng pagkain sa mansyon kayo pupunta."
"Maraming salamat sayo madam Stela, malaking utang na loob ko sa inyo ng buong pamilya niyo. Kung gusto mo talagang mapapabilang sa pamilya namin, sumali ka sa trabaho nila, nagliligtas din kami ng ibang pamilya tulad nina Jinno, Mario at Martin."
Nanlaki ang mga mata ni Malya sa sinabi niya. "Talaga madam, kahit anong trabaho gagawin ko, para sa susunod na taon kahit papano magkakaroon kami ng sariling bahay."
"Dito na yung bahay mo, kulang sayo training…kailangan mo yun sa trabaho mo…si Jinno na niyan ang bahala sayo."
Bago siya umalis nginitian niya muna si Rafael at nagtaka si bigla si Tonyo.
"Bakit ganon kung tignan niya si Rafael?" tanong niya at hindi naman pinagtaka ni Malya.
"Baka naman mahilig din siya sa mga bata, siguro dahil may anak din siya. Kaya siguro malapit siya sa mga bata."
"So ibig sabihin dito na tayo titira, ma?"
"Oo naman, kasi naisip ko din na wala tayong mahihingian ng tulong sa kalsada kung babalik nanaman tayo don. Kaya naisip ko mas magandang dito na lang tayo sa iisang kwarto na ito, basta bilin ko lang sainyo na wag matigas ang ulo, ha."
"Opo Mama, nagpapasalamat po ako ng marami dahil nabigyan nila tayo na masarap na pagkain." sabi ni Rosa habang masaya siya.
Mga ilang minuto lumabas si Malya para kumuha ng pwedeng gawin laruan ng mga anak niya, nakakuha siya ng lumang robot na pwedeng gawin laruan ng mga anak niya, nakita at may mga stains ng dugo sa mga papel na kinagulat niya.
"Wala ng binagbago yan…" biglang may nagsalita sa likod ni Malya at humarap siya, kita niya ang isang babae na punong-puno ng peklat sa mga braso niya.
"Hindi ka din ba kukuha ng laruan?" nung tinanong niya si Gemma at sarkastikong natawa siya.
"Talaga bang gugustuhin mong tumira dito? Sa huli ang pagsisisi kung hindi ka pa aalis dito."
"Paano mo naman nasabi? Masyado akong nagpapasalamat kasi binigyan pa kami ng masasarap na pagkain, ngayon meron naman kaming matutulugan."
"Wag mong sabihing magtatagal ka pa dito? Wala kang magagawa dito kapag nagawa na nila yung gusto nila sayo…"
Hindi parin naiintindihan ni Malya kung anong sinasabi ni Gemma at dumating si Glen na nakasuot ng lumang sando, tsinelas na binigyan siya ng patusok na kahoy na sirang lapis, para maging depensa niya sa mga Gatzambide.
"Para saan ito?" Nagtataka si Malya sa binigay ni Glen.
"Itago mo yan kung sakaling hindi ka namin matulungan, pwede mong silang sugatan gamit niyan."
"Sandali lang, bakit ko pa sila kailangan patayin? Nakita ko naman kung paano nila tratuhin ang mga anak ko. Buti pa nga sila pinakain kaming lahat, binigyan pa kami ng matutulugan."
Napailing ang lalaki at mahigpit niyang pinahawak kay Malya ang hawak niyang patalim. "Kung hindi mo kayang pumatay, dapat isipin mo ng tumakas, dahil pagtumagal ka na dito, wala ka ng takas."
"Alam niyo, hindi ko kaya maintindihan dalawa kung anong sinasabi niyo. Tapos parang hindi pa kayo masaya na nandito kayo may mga kasama kayo dito."
"Yan lang ang akala mo! Kung hindi mo lang alam…marami ng pinatay ang mga Gatzambide. Matagal ko na silang gustong ipakulong dahil sa pag-aalipin sa'kin pero kahit kelan walang nangyayari."sabi ni Gemma.
"Sino yung Gatzambide?"
"Hindi pa sila masyadong nagpapakilala kung sino sila? Ganyan din sila noon sa'kin pero lagi nilang sinasabi sa sarili nila na makapangyarihan sila sa lahat."
Bilang pumasok sa ala-ala ni Gemma na nakahiga siya sa kulungan na punong-puno ng sugat, duguan, na nakatali ang dalawa niyang kamay sa isang chain. Naisip niya ngayon na pwedeng mangyari ngayon kay Malya.
"Kung gusto mong protektahan mo ang mga anak mo, ang magagawa mo lang ay bantayan sila. Ako pala si Gemma, hayan si Glen last week nang nandito at hindi na siya nakatakas."
Dumating ang isa sa kinakainisan nina Gemma at Glen na si Jinno, nakapormang suot na itim na polo shirt na naka tack-in na pantalon. May suot ng gloves sa kaliwang kamay.
"Sa wakas, nakita ko rin ang babaeng bagong dating. Ibig sabihin ay unang training." sabi ni Jinno na parang sobrang bait ang ngiti niya ay Malya.
"Pwede niyo ba kong mabigyan ng trabaho, sir."
Natawa bigla ang lalaki. "Anong trabaho? Eto yung trabaho mo…mas dito ka nababagay kaysa magmukhang pulubi sa daan…"
Hinila ni Jinno si Malya para masimulan na niya ang unang training, pinahawak sa kanya ang kawayan habang nakablindfold.
Wala siyang ideya kung anong nangyayari kaya mas lalo siyang nakaramdam ng kaba at ramdam niya na meron pa siyang kaharap na magiging kalaban niya. Hawak-hawak niya ang kawayan at hindi niya alam kung anong gagawin.
Biglang may humpas sa likod niya na kinasigaw niya sa sakit at hindi natuwa si Jinno sa kanya.
"Hay nako, hindi ka pa man humahawak ng baril ang hina naman ng diskarte mo! Paano kung wala ka pang armas, paano mo kaya ililigtas yung sarili mo!" Pinilit siya ni Jinno patayuin para ituloy ang training.
"Sorry sir, hindi ako naging handa." sabi ni Malya at napailing si Jinno dahil hindi siya natuwa sa sagot niya.
"Wala kang magiging ibang trabaho kung hindi mo gagalingan, ulitin mo!"
Sinubukan ni Malya galingan na mahanap ang kanyang kalaban pero wala siyang natamaan at tinamaan siya sa braso, kaya nasaktan siya ulit pero hindi siya natumba.
Sa unang session ng training nila, wala man lang naging progreso si Malya para kay Jinno pero pinagbigyan siya ng lalaki kaya hinayaan siyang pagpahingain sa banyo kasama siya.
"Sa umpisa lang yan. Pero hindi sa lahat ng pagkakataon mapagbibigyan kita. Dapat madali mong matutunan yan." sabi ni Jinno at tumango kaagad si Malya.
"Alam ko pero hindi ko inaasahan na may kasamang ganito yung gagawin ko. Mas maganda kung magiging tagalinis ako. Baka hindi mo ako maaasahan pagdating diyan. Baka pagdating sa huli, ako pa yung may kasalanan kung bakit di ako madaling matuto."
Ngumiti si Jinno at mas lumapit sa kanya. "Pwede mo rin gawing trabaho yon at isa pa. Wala din kaming pakialam kung natapos kang mag-aral o hindi."
"Ganon ba, buti naman kung ganon dahil wala akong natapos. Pero gusto kong makapagtapos ang mga anak ko sa pag-aaral, para matupad ang mga pangarap nila."
"Alam mo ako na nagsasabi sayo na hindi mahalaga yan. Sa huli walang makukuha yang aral-aral na yan. Hindi ko alam kung anong masasabi ng nanay ko pagdating sa magiging gusto ng trabaho mo, dahil sa lahat ng bagay siya ang masusunod."
Nung gabing iyon, pumunta mag-isa si Malya sa mansion, para puntahan si Velma, nagtanong siya sa mga tagabantay sa sala, at pumunta mismo sa kwarto ni Velma, nakita niya ang matanda na nasa harap niya nakaupo sa isang kahoy na upuan.
Nasa maganda at formal silang lugar na parang office tignan ang loob, may aparador, locket at mga libro siyang nakikita sa likuran ng matanda.
"Pinuntahan ko kayo madam, kasi napaisip ako bigla na gusto kong makapag-aral lahat ng mga anak ko kaya kahit tagalinis lang yung pwede niyong ibigay sa'kin na trabaho. Walang problema iyon." sabi ni Malya
"Kahit di ka na magpaliwanag sa'kin meron ka ng trabaho dito, tagasunod, tagalinis, tagabantay, tagapitas ng mga gulay minsan sa taniman, isa pa hindi na kailangan mag-aral ang mga anak mo…" sabi ni Velma habang hinahaplos ng kanyang paa ang kanyang minamahal na manikin na mukhang lalaki.
"Pero may paraan naman para mag-aral sila kasi talagang pangarap ko yon para sa anak ko."
Tinigil bigla ng matandang babae ang paghaplos-haplos niya sa manikin at naging mas seryoso ang tingin niya kay Malya.
"Kung talagang iniisip mo yung anak mo, dapat hindi mo na kailangan magsayang ng panahon para diyan. Para di ka mapilit, bigyan na lang kita ng kailangan nila, diba bata pa mga iyon."
Binuksan niya ang aparador sa harapan lang niya, sa kanyang personal na cabinet para ibigay ang makapal na libro kay Malya.
"Hindi ba pwedeng kumuha tayo ng magtuturo, alam ko kasi yung mga bata hindi agad nila matatandaan yung mga ibang salita kung puro sila magsasalita." sabi niya at pinigilan ni Velma na magalit kaya huminga siya ng malalim na nahahalata ng babae.
"Oo naman madam, salamat sa lahat."
Kinuha ni Malya ang libro at hindi na niya gustong patagalan ang usapan nila. Humurap si Velma sa manikin matapos niyang obserbahan si Malya paalis.
"Ang saya diba, nakita mo yung mga bagong dating…ang dami nilang pwedeng maging trabaho sa'kin. Lalo na yung nakita mo si Malya. Hindi masasayang talaga ang panahon niya dito. Papayag din ako na hiramin mo siya kahit papano basta maging masaya ka lang."
Nakita ni Velma sa mata niya na nakangiti ang manikin at sa wakas alam niya na napasaya na niya ito.
"Buti na lang nakita mo yung ganda na matagal mo ng hinahanap. Kailangan ko lang siyang pagandahin para sayo."
Sobrang nakangiti si Velma ng may masamang binabalak siya. Tinawag niya ang kanyang personal na tauhan ang isa sa mga anak niya na si Mario.
"Mario, siguraduhin mong bibilhin mo ang lahat ng ipabibili ko sayo." tinuro ni Velma sa kanya ang kanyang manikin at alam na kaagad ni Mario kung anong ibig niyang sabihin.
"Mama, hindi naman ako kailangan bilhan siya ng mamahaling damit para diyan…"
"Ano dapat yung tawag mo sa'kin!"
Mapauko ang lalaki dahil sa nagawa niyang mali. "Madam…."
"Gusto ko makitang maging maganda si Malya para sa mamahal ko. Bumili ka ng bonggang magiging suot niya. Gusto ko yung magmumukha siyang dyosa."
"Masusunod, madam."
Binigay ni Velma kay Mario ang pambayad ng gagastuhin at mabilis na umalis ang lalaki. Pinuntahan ni Stela ang mga bata para makita si Rafael at bigyan sila ng candy. Na kinasaya nila.
"Salamat po sa inyo, ate." sabi ni Jon at agad niyang kinain ang candy na binigay sa kanila ni Stela.
"Wala yon. Ganyan talaga ako sa mga bata. Lalo na sa anak ko na katulad niyo din. Minsan gusto ko silang pinagbibigyan." Sobrang ngiti ni Stela dahil sa kakatitig kay Rafael.
Nagtaka si Jon sa pagtitig niya. "Ate, meron po bang problema?"
"Ako meron? Bakit di ko kasi maisip na ang gwapo ng batang katulad niya. Napakaswerte niyang bata kung marami siyang magiging asawa…"
Natawa ng malakas si Stella at hindi maintindihan ng mga bata ang isang biro niya na meron siyang halong pagnanasa kay Rafael.
"Hindi niyo alam yon? Swerte ang mga gwapong lalaki…"
"Kung ganon ibig sabihin ganon din si Jon, Rossel at Tonyo." sabi ni Rafael at biglang napahawak ang babae sa kanyang tuhod ng may paghaplos ito.
"Pero iba talaga yung kagwapuhan mo, sayang naman hindi ka pa nanligaw ng babae."
"Anong nanligaw?"
Natawa nanaman ang babae at nagtataka na ang mga bata dahil sa ugali niya kaya di na mapigilan ni Jon na magtaka.
"Ate, pasensya na po pero hindi ko maintindihan kung anong nakakatawa don."
Biglang nilapitan ni Stela si Rafael at mas lalong nalilito ang mga bata sa kinikilos niya.
"Sa tingin mo, maganda ako sa paningin mo?"
Hindi makasagot si Rafael at saktong dumating si Malya dala ang libro. Napapansin niya ang mukha ni Rafael na mukhang naiilang si Stela.
"Hindi ko pala inaasahan yung pagpunta mo dito, ako ba yung hinahanap mo?" tanong niya at biglang tinigilan na muna ni Stela ang pagtitig kay Rafael.
"Gusto ko lang makilala ang mga bagong bata dito. Tulad mo gustong-gusto mo din na makilala kami, diba?"
"Oo naman, gusto ko din malaman kung hindi niyo papalayasin ang mga bata habang nagtatrabaho ako."
"Sigurado akong hindi ko alam kung anong pwedeng mangyari. Kung masisipag naman ang mga bata eh wala namang problema."
Hindi mapigilian ulit ni Stela tignan si Rafael kaya hindi narin mapigilan sabihin ni Jon kay Malya ang pinagtataka nito.
"Alam niyo po, na sabi ni ate sa'min na si Rafael daw pwede na silang manligaw." sabi ni Jon at pinigilan ni Stela na magalit sa kanya nung biglang nagtaka si Malya sa sinabi ni Jon.
"Kayo naman baka parang mali ata yung pagkakarinig niyo." pagdududa niya.
"Hindi po mama, totoo yung sinasabi ni kuya Jon." sabi ni Rossel at napangiwi bigla si Stela sa kanilang dalawa dahil sa pagsumbong sa kanila kay Malya.
"Sa totoo lang, nakikita ko kasi sa mga bata na iba talaga yung mga mukha nila, may dating, yung akalain mo na pwedeng mag-mukhang artistahin."
Bahagyang natuwa si Malya. "Ganon ba, ngayon ko lang yan narinig sa inyo."
"Sayang naman kung iniwan ka ng asawa mo, hindi nila makikitang lalaki yung anak mo na magkakaroon din ng future sa buhay."
"Oo nga eh, naisip ko din na sana kasama ko parin siya hanggang ngayon."
Biglang napalingon si Stela sa bintana at kitang sumisilip si Jinno at mabilis na bumalik ang tingin kay Malya para hindi niya mahalata ito.
"Alam mo mas maganda kung hahayaan ko na kayong magpahinga o kung gusto niyo mag-aral kayo sa dala mong libro, sa totoo lang marami pa kong gagawin."
Lumabas na si Stella sa isang abandonadong bahay para magkita sila ni Jinno. Napapansin ni Jinno na masyado siyang interesado sa mga bata.
"Ang bata naman niyan para maging asawa mo. Nandito naman ako para sayo, diba?" sabi ni Jinno at nag-react si Stela na para bang hindi siya makapaniwala.
"Eh bakit? Nakuha mo na rin yung gusto ko diba, binigyan mo narin ako ng anak. Kung ako sayo sa'kin si Rafael, basta hinding-hindi mo siya kukunin. Kung hindi papatayin kita, naiintindihan mo?"
Tumango ang lalaki ng mahinhin. "Lahat naman ng gusto mo masusunod ate, hindi lang talaga ako makapaniwalang kailangan mo pa siyang landiin."
"Anong landiin, kilalain ang tawag don. Mamayang gabi may mangyayari sa'min mamayang gabi."
Parehas silang nagtititigan ng dahil sa masama nilang binabalak. Pinakatignan ni Velma ng mabuti ang damit na binili ni Mario para sa magiging plano niya. Hinaplos at inamoy niya ng mabuti ang red dress na bagong bili ng lalaki. Mas lalo siyang na-impress dahil sa expectations na hinahanap niya na nandoon ang kintab at na dahil nakita niya ang napakagandang quality ng damit na ito ay bagong-bago.
"Hayun naman pala, kaya mong bumili ng ganito kaganda!" sabi ni Velma at tuwang-tuwa siya sa hawak niyang damit.
"Basta ako madam, gusto ko palaging masaya kayo."
"Dapat lang Mario, kasi hindi lang to para sa'kin. Pati rin sa mamahal ko. Ngayon pakisabihan yung iba na mamayang gabi mahigpit silang mag-bantay sa labas at loob ng mansion ko. Siguraduhin mong walang mapapalpak sa inyo kundi matinding parusa ang gagawin ko sa inyo."
"Yes madam."
"Oras na para maghanda ang lahat para sa magandang palabas, Mario. Ikaw na yung bahala dito."
Binigay niya ang damit kay Mario dahil inutusan niya itong ipasuot kay Malya mamayang gabi. Nung lumabas na ang lalaki para gawin ang pinapautos niya. Hinaplos niya kaagad ang mamahal niyang manikin sa pisngi dahil sa masama niyang binabalak.